Ik heb me een beetje laten gaan

En deze keer niet in stofjes.
Vanavond naar een feestje en niets om aan te doen.Je kent dat wel ,zo'n ramp heeft iedereen al wel eens meegemaakt.
Veel tijd had ik niet,13u en om 15u moet ik gaan werken.
Dus ik ben net in sneltempo naar de dichtst bijzijnde winkel gereden.Ik heb nog net niet mijn zwaalicht en sirène nodig gehad ;)
Ik pakte de eerste beste verkoopster bij haar arm en gaf haar het bevel een jurk voor me te zoeken.Heerlijk als ze dan ook nog luisteren.
En toen gebeurde het...ik heb me laten gaan.
Ik kon niet kiezen en heb dan alles maar meegepakt.

En sevves als meneer poppemie thuiskomt heb ik al mijn argumenten klaar :
- maar het zwarte staat zo chique en heeft een mooie kanten rug en iedere vrouw moet het perfecte zwarte kleedje hebben (volgens Lien De Gool)
- en het blauwe is zo'n mooie vrolijke kleur en heeft een lange rits achteraan ;)
- en het rode,ja da is zo schattig kort en retro en zo kort
- en het zwarte vestje,dat past op alles dus dat kon ik niet laten hangen
- en het rode jasje,das wel van king louis en da wou ik al zo lang

Zou het overtuigend genoeg zijn denk je ???
En weet je wat nu het  ergste is ?

Ik moet dadelijk gaan werken,tot 21u....
En ik heb geen enkele schoen die past onder één van de kleedjes.

Ik moet het toegeven

Die kleine poppemie van mij.Soms is het een rare.Soms heeft ze ook een rare smaak.
Zo koos ze stof met groene papegaaitjes erop die ik echt niet mooi vond.Maar hey,ik moet het niet aandoen en de stof niet meenemen was me geen tranen waard.
Nu vond die kleine dat het tijd werd om wat meer kleedjes in haar kast te hangen.Ik haalde mijn nieuwe boek boven,Stof voor durf het zelvers en de kleine poppemie mocht een stofje uit de kast kiezen en een paspeltje uit de doos.
Kiest ze toch niet die "lelijke" papegaaien stof.En dan wou ze er ook nog een fluoroze paspel bij.En ik maar proberen om er een oranje paspeltje bij te doen,maar nee,madam moest fluoroze hebben.Helemaal niet overtuigd van de combinatie begon ik er toch maar aan.En nu komt het hé...ik moet toegeven dat die kleine poppemie dat heel goed gekozen heeft.De combinatie is echt mooi :)

Wa denkte er van ? Goe hé :)
En ik moet zeggen,het is het eerste kleedje dat voor de kleine poppemie echt eens goed past.Dus dikke bravo voor het boek ! (en ook een beetje voor mezelf want qua afwerking is het mijn beste kleedje tot nu toe)
Ik heb wel de blinde rits vervangen door een makkelijkere oplossing want ik had geen rits in huis :)

En de binnenkant is volledig gevoerd met flashy roze stof.Want het papegaaien stofje was wel heel dunne stof.

En zie is hoe fier ze is !
En de grote poppemie wou ook nog eens graag op de foto met haar blauw rokje.

Nood aan eenvoud

Het is een enorme drukke werkweek geweest vorige week en ik had nood aan iets eenvoudigs.
En  het spreekwoord zegt ,eenvoud siert en awel,ik moet het spreekwoord gelijk geven :)
Zondagnamiddag,de oudste naar de chiro,meneer poppemie slapen na nachtelijk werk en de kleine poppemie en ik hadden zin om iets te maken.
Eerst zijn we natuurlijk naar FabrikMagik geweest om ideetjes op te doen.
Er was enorm veel volk,te veel eigenlijk voor de kleine ruimtes.Maar ik heb er enkele hele mooie dingen gezien.Leuk om te weten dat er nog zoveel creativiteit schuil gaat in de medemens.
De kleine poppemie koos handgemaakte oorbellen met sneeuwwitje er op en een handgemaakt armbandje met felblauwe parels en in het midden een amuletje met een vogeltje.En om ruzie en teleurstellingen s'avonds te vermijden,moesten we voor de grote poppemie ook iets kopen.Voor haar werden het oorbellen met de enige echte bambi erop en hetzelfde armbandje maar dan met groene parels.En ze was content :)

Dus,eenmaal thuis begonnen we eraan.
De kleine poppemie ging voor mij een speldenkussentje maken want ik liet altijd maar mijn speldjes vallen en ze was het beu om ze altijd te moeten oprapen.Slimme meid,die kleine van mij.Met een beetje hulp heeft ze dat echt goed gedaan en ik moet zeggen,het is wel heel handig.
En dan kwam de eenvoud van mama.
Een stukje kobaltblauwe gabardine,nog nooit mee gewerkt maar wat een zalige stof, een knaloranje paspeltje en nog een klein extraatje,meer moest het rokje niet zijn.

Het is er eentje voor de grote poppemie geworden,maar ik vrees dat ik gabardine moet gaan bijbestellen,want kleine poppemie en mama poppemie willen ook wel zo'n eenvoudig rokje :)

Gefrustreerde rokjes en meer

Rokjes.
Volgens HET boek.
Die op een uurtje klaar zijn (volgens you tube)
Ik zeg het u,vergeet het,NO WAY !
Twee weken ben ik bezig geweest aan een stomme rok voor mezelf.Een simpel A-lijntje, mijn gat ja.
En weet je wat dan het ergste is,het is te klein.Zelfs na mijn naadwaarde van 2 cm uit te leggen is het nog steeds te krap op mijn heupen.En nee ik wil niet toegeven dat het aan mijn dikke poep ligt.Het ligt aan het patroon. ;)

Voila,hier zie je het liggen,het "ik -ga- nooit- meer- voor- mezelf- naaien" rokje.
Het zal ooit eens gerecycleerd worden in een rok voor de grote poppemie.

Maar al dat gezaag en gepruts heeft ook nog wel iets goed opgeleverd.
Een A-lijntje dat wel perfect zit.En waar ik toch ook wel een beetje trots op ben.
De rits is blind of toch blind genoeg voor mijn eerste keer.De paspel sluit goed aan (als ik een beetje trek en foefel) en ik vind het nog mooi ook.

Zie is hoe schoon en vanbinnen is het al even schoon als van buiten.Nog nooit heb ik een stuk zo mooi afgewerkt. (met dank aan Yoke voor de uitleg)
Maar pas op,ik kan het nog verbrodden,want hij moet nog omgezoomd worden.
Voorlopig blijf ik mijn werk nog even zo  bewonderen.

En ben tussendoor nog even creatief geweest voor een jarige jongen.Jongens zijn niet zo mijn ding.Moeilijk voor kadootjes als je zelf meisjes hebt ,vind ik altijd.
Maar goed,ik heb voor de eerste maal flex folie gebruikt ipv flockfolie. Het is nie slecht,maar ik moet wel beter leren knippen want elk foutje valt op met die flexfolie.
Het is wel een stoer t-shirt geworden voor een 8 of 9  jarige(weet het niet) jongen.

Woef

Op naaigebied is het stillekes de laatste dagen.Mijn fantastisch schone rokskes,of zo zien ze er in mijn hoofd toch uit,willen maar niet lukken.Te klein,de rits is niet blind,de voering gaat niet en noem maar op.Ik heb er eventjes genoeg van.
Maar ik mocht nog wel eens een taart bakken. Voor een meisje dat 3 jaar is geworden.
Het was al eventjes geleden dat ik mijn taartgerief nog eens boven had gehaald.
Ik was toch wel vergeten hoeveel tijd er in kruipt moet ik zeggen.
Maar om het op zijn "Piet Piraat's" te zeggen,eind goed al goed.
En om dan vervolgens Samson te citeren...Woef.
Wat hou ik toch van mijn klassiekers :)

Een roze hond,daar droomt toch ieder drie jarig meisje van hé (in mijn leeftijd staat ook ergens een drie en ik droom ook nog altijd van een roze hond,of was het een roze olifant)

En kijkt u ook eens even voorbij de hond.Zie je dat beertje daar achter staan ?
Eén van mijn allereerste hobby,zo'n 14 jaar geleden :)

Fabric Magic

Allen daarheen zou ik zo zeggen !

Niet meer te stoppen

Ben de laatste dagen niet meer te stoppen.Ik blijf precies maar aangetrokken worden door mijn naaimachien.En af en toe komen daar leuke dingen onderuit :)
Zo heb ik nog een kleed voor mezelf gemaakt.De boze blikken van mijn dochters heb ik vermeden,"geen oogcontact maken" dacht ik bij mezelf.Ja ze zijn een beetje viesgezind.Ten eerste omdat ik nu teveel voor mezelf maak en niet voor hun.(tussen haakjes,dit is het 2de ding dat ik voor mezelf maak) En ten tweede omdat ze eigenlijk van deze stof liever voor hun hadden gezien.
Pech gehad ;)

Deze keer zonder mouwproblemen,zonder fouten en MET een schattig zwart kantje aan de mouwen en de overslag.

Tarraaaaaa

Hier ben ik dan,met mijn kleedje.
De hele namiddag aan gewerkt.De twee voorpanden,de rugpand en de mouwen opnieuw moeten knippen.Maar goed dat ik genoeg stof had.En deze keer ging het als een fluitje van een cent.Geen problemen gehad.Ik laat jullie nie langer in spanning en laat het gewoon zien.Ben er zo fier op :)

Da is al den achterkant :)
En dan nu...tarraaaaaaa...

Het was een hele strijd,maar het was het waard.Ik vind het zo'n leuk kleedje geworden.Het stofje vind ik nog steeds prachtig en het patroon is eigenlijk helemaal niet moeilijk.
Er zullen er zeker nog volgen en het zal altijd beter en beter lukken.
Ik heb er okergele kousen en okergeel topje onder gedaan en de collega's vonden het mooi :)

Op naar het volgende projectje.

Dom ding

Zo doet vanaf nu mijn deurbel.In plaats van "ding dong","dom ding".
En dan ben ik potverdikkemie nog blond ook.
Ik heb mijn blonde reputatie gisteren alle eer aangedaan.Voor de eerste keer naales gisteren.
Weet je mijn kleedje nog.Dat op de paspop zo mooi staat ,maar waar de mouwen niet ingingen ?
Wel ik heb wel een hele domme fout gemaakt (bloos).
Ik had het voor-en achterpand verlengd zoals aangegeven op het patroon.Het moest echt verlengd worden want de naad kwam in het midden van mijn borst anders en da trekt op niks.
Maar goed,ik zo fier als een gieter dat ik da patroon perfect verlengd had.
En hoor je het al ?
Ik was dus zo dom om in de mouwkop geen verlenging te maken.Dussss,de zeven cm die ik aan de panden had toegevoegd kwam ik te kort in de mouw natuurlijk.
Dom ding.
Die fout maak ik geen tweede keer.
Vandaag nieuwe mouwen en nieuwe panden knippen.Want die 7 cm extra had ik helemaal niet nodig,2cm verlenging is genoeg.Maar bij jezelf meten is dus echt moeilijk.

Vanavond etentje met de collega's en dan zou het leuk zijn om het aan te doen. :)
Dus vandaag op de planning...kleedje afmaken en niet meer dom zijn.Al denk ik dat het laatste niet echt haalbaar zal zijn.

Nee toch hé

Het kleed.
Het kleed dat er op de pop zo mooi uitziet.(toen het nog niet in mekaar gezet was)
Het kleed dat nu een bron van frustratie  is.Er moet toch ook altijd wat mis kunnen gaan hé.En dan lees je overal,"oh zalig patroon en zo makkelijk".
Ben ik dan echt zo dom? Ik krijg die mouwen er maar niet ingepast.De armsgaten zijn zeker 5cm te groot voor de mouw.Onozel wordt ik ervan.
En dan heb ik ook nog eens twee rechtse mouwen geknipt.Om de kleine poppemie te citeren "mama,mama,toch" (terwijl ze neen schud met haar hoofd)
Maar ik geef niet op.Ook al ziet het er al veel minder leuk uit dan gisteren,ik geef niet op.Die mouwen zullen erin geraken.maar van één rechtse zal ik toch maar een linkse maken denk,dat zal het beste zijn :)
En dan is het ook nog eens te groot bovenaan ook.Vanaf de taille naar beneden zit het goed,maar bovenaan is het veel te groot.Laat ons dan maar zeggen dat ik smalle schouders heb,dat hoor ik liever dan dat ik een dik fort heb ;)

Nu ben ik home alone,poppemiekes naar de bioscoop en gaan eten met vriendinnetjes (je ze hebben een beter sociaal leven dan ik) ,meneer poppemie werken.
En ik geniet van de rust en de stilte.
heb me een borreltje amaretto ingeschonken en een kommetje chips erbij.En ik zit gefrustreerd naar mijn kleed te kijken en te knikken,mama mama toch.

En iedere slok die ik neem heb ik minder frustraties ;)
Komt wel goed.

En ik ga door

Ik heb de smaak terug te pakken.Ik voel me goed.Heb vanaf gisteren lekker 2 weken verlof en mijn kasten zijn opgeruimd.Woohooo.Ik kan doen wa ik graag doe nu,naaien. Achter mijn stikmachien dus ;)
Ben aan een kleedje voor mezelf begonnen.Eerste keer dat het iets voor mij is,spannend dus.De burda 7828.
Ik had zwarte tricot liggen met oranje achtige bolletjes en ben er gewoon aan begonnen.Wel met de nodige schrik,want als het niet lukt is het wel veel stof dat verloren gaat.
Ik was ook nie zeker va de mouwen.Meneer poppemie vond korte mouwen,anders waren het teveel bollekes en ik vond lange mouwen,want ben een koukleum en het is bijna winter.
Heb dan de gulden middenweg genomen en driekwart mouwen gemaakt :)
Alle gemaakt,het is te zeggen,geknipt.
En om een ideetje te krijgen van hoe het er zou moeten uitzien heb ik het eens op de paspop vastgemaakt.
And I like what I see :)
Ik vind het echt mooi,komt goe ik voel het.Als nu de overlock en mijn stikmachien en de tweelingnaald nog goe willen meewerken,dan wordt het een geslaagd eerste "voor-mij-stuk".
Op hoop van zegen maar !

Beloofd is beloofd

Ik ben er gisteren ingevlogen !
De kinderen op bed en achter mijn machien gezeten tot 23u30.Goe gedaan van mij hé !

Eerst even vertellen wat er aan vooraf ging...

Zondagnamiddag,meneer poppemie werken,grote poppemie chiro en kleine poppemie had haar amusement met een speelkameraadje.Buiten was het koud,regen,wind,allé,niks goeds,maar wel normaal voor de tijd van het jaar.
En dan ben ik begonnen met mijn naaigerief op te ruimen.
Man man,ik zag al die onafgewerkte projectjes onderaan in de kast liggen. Onder een stapel stofjes,rommel en ik weet niet wat nog allemaal (ben zelfs nie zeker of ik het wel wil weten).
En toen wist ik het gewoon. Ik kreeg een ingeving.
En zo komt het dat ik tot 23u30 genaaid heb.
En wat heb ik afgewerkt?
Een gescheurd kleedje,dat jullie je nog wel herinneren.Het kind had het één maal aangehad en het was gescheurd aan de zijnaden.Mijn schuld,te nipt gestikt,maar ik steek de schuld toch liever op de poppemie,stout van mij hé.

Maar dat is dus terug in orde en vandaag al aangedaan voor school en het is nog altijd een schoon kleedje.
Dan heb ik een broek van mijn grootmoeder korter gemaakt.Het is een zomerbroek en ja die ligt hier al van in de zomer te wachten om korten te maken.Foei.
Maar ik doe dat dus echt, echt ,echt niet graag en de grootmoeder weet dat vanaf nu want de grote poppemie vond het nodig om mij te verraden. (en nee ik had haar dat niet opgestookt)
Foto's van de broek bespaar ik jullie want iedereen weet hoe een broek eruit ziet.
Dan heb ik nog twee paar broekkousen gerepareerd van de kleine poppemie.Nieuwe kousen,1 maal aangedaan en de knieen al kapot.Maar nu dus terug zo goed als nieuw.

En nu komt het zenne.
Eindelijk heb ik de knippie tuniek afgemaakt.Die tuniek ligt hier al een half jaar.En eigenlijk moet ik toegeven dat het niet meer zo heel veel werk was.Voor-en achterkant nog aan mekaar stikken,omzomen onderaan en de mouwen en een halsbiesje.Maar daar heb ik biais voor genomen want had geen stof meer over voor een halsbiesje van hetzelfde.Het is nie lelijk,maar ook niet wauw.Maar het is af.

En nu ligt er nog een half afgewerkt rokje en die cowl neck dress van heidi en finn die te klein is.Ooit raakt het rokje af en wordt de jurk een trui.
Maar dat kan nog wel een half jaar duren.

Vanalles en niets

Ken je dat,je wil vanalles doen,maar als de dag dan om is kom je tot de conclusie dat je geen jota gedaan hebt.
Ik wil al de hele week achter de naaimachine kruipen en toch gebeurt er niets.
"Oh ja,dat ene tuniekje voor de kleine poppemie,dat ga ik vandaag afwerken" , niet dus.
"Oh en dat half afgewerkte rokje voor de grote poppemie,dat is op een half uurtje klaar,dat ga ik doen sevves " , niet dus.
"Oh ik ga vandaag voor mezelf nog eens een rok maken,die stof is perfect" , niet dus want dan kom ik tot de conclusie dat ik geen antistatische blauwe voering heb en geen blinde rits.Die antistatische voering moet toch echt wel want wil geen plakkende- billen -rok.Die blinde rits,nog nooit gedaan maar wil het echt wel een keer proberen.
En dan,tot overmaat van ramp,krijg ik toch wel een geweldig boek van mijn vader.
Stof voor durf het zelvers.
Man man,miserie miserie.
Maar vandaag,vanavond,na een boswandeling met de poppemiekes ga ik echt iets maken.
En morgen zien jullie het resultaat,beloofd.
(beetje druk op de ketel zetten,dan komt er eindelijk iets van in huis)

Ideetjes heb ik genoeg,enkel nog kiezen wat het gaat worden.
Maat voorlopig is het nog vanalles en niets.